ประวัติความเป็นมางานแสดงช้างสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วนักท่องเที่ยวชาวไทยและชาวต่างประเทศในนาม "สุรินทร์เมืองช้าง" โดยที่จังหวัดสุรินทร์มีกลุ่มผู้เลี้ยงช้างที่เรียกว่า "กวย" หรือ "ส่วย" ซึ่งมีความชำนาญในการจับช้างเลี้ยงช้างมาแต่ดังเดิม และเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่สืบทอดมาแต่บรรพบุรุษจนกระทั่งปัจจุบัน คือ ชุมชนชาวกวยเลี้ยงช้างหมู่บ้านช้าง ในตำบลกระโพ อำเภอท่าตูม จังหวัดสุรินทร์ เมื่อปี พ.ศ. 2503 อำเภอท่าตูมได้จัดงานฉลองที่ว่าการอำเภอใหม่ นายวินัย สุวรรณกาศ นายอำเภอท่าตูมในสมัยนั้น จึงจัดให้มีการแสดงของช้างขึ้นในงานดังกล่าวด้วย ต่อมาปี พ.ศ. 2504 อสท. ได้เข้ามามีส่วนรวมในการจัดงานช้างและยกระดับขึ้นเป็นงานประจำปีของชาติ เมื่อ พ.ศ. 2505 ต่อมา อสท. และจังหวัดสุรินทร์ ได้พิจารณาเห็นว่า การจัดงานที่ในตัวจังหวัดจะอำนวยความสะดวกให้นักท่องเที่ยว ได้มากกว่า จึงได้ย้ายงานมาจัดที่สนามกีฬาจังหวัดสุรินทร์ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2505 เป็นต้นมา จนกระทั่งปัจจุบันนี้

          งานต้อนรับช้าง จัดขึ้นครั้งแรกเมื่อ ปีพ.ศ. 2535 ที่บริเวณหลังสถานีรถไฟ โดยจะจัดขึ้นก่อนวันแสดงช้างจริง 2 วัน ซึ่งเป็นวันที่ช้างทุกเชือกเดินทางเข้าสู่ตัวเมืองสุรินทร์ ต่อมาได้มีการจัดเลี้ยงอาหารช้าง และย้ายสถานที่มาจัดที่บริเวณสี่แยกน้ำพุ ช้างซึ่งอยู่เคียงข้างชาวสุรินทร์มานานนับร้อยปี ได้สร้างการเติบโตที่ยิ่งใหญ่ของจังหวัดสุรินทร์ นั่นคือ "งานแสดงของช้าง" ซึ่งครับรอบ 40 ปี ในปี พ.ศ. 2543 กำลังจะก้าวสู่ทศวรรษที่ห้า จังหวัดสุรินทร์และองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ จึงมีแนวคิดที่จะสร้างตำนวนประวัติศาสตร์ของจังหวัดที่จะร่วมกันอนุรักษ์ไว้ซึ่งประเพณี วัฒนธรรมอันดีงามของชาวสุรินทร์ที่ว่า

สุรินทร์ถิ่นช้างใหญ่ ผ้าไหมงาม ประคำสวย
ร่ำรวยปราสาท ผัดกาดหวาน ข้าวสารหอม งามพร้อมวัฒนธรรม

          โดยการเปิดสู่ศวรรษที่ห้า ตำนานประวัติศาสตร์ครบรอบ 40 ปี งานแสดงช้างจังหวัดสุรินทร์ ด้วยการจัดงานต้อนรับและเลี้ยงอาหารช้างที่ใหญ่ที่สุดในโลก มีช้างมาร่วมงานจำนวน 250 เชือก ใช้พืชอาหารช้าง จำนวน 60 ตัน ใช้ผ้าไหมลายโบราณ ที่มีความยาว 2,000 เมตร เป็นผ้าปูโต๊ะอาหารเลี้ยงช้าง จังหวัดสุรินทร์ องค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ และชาวสุรินทร์ต่างก็มาช่วยกันจัดงานแสดงช้าง งานต้อนรับและเลี้ยงอาหารช้างให้ยิ่งใหญ่จริง ๆ....... เพราะว่างานแสดงช้างเป็นงานประเพณีของชาติ....เพื่อให้การก้าวสู่ทศวรรษที่ห้าของงานแสดงช้างสุรินทร์ยิ่งใหญ่ตระการตา และสถิตตรึงไว้ในความทรงจำมิรู้ลืม....

วัตถุประสงค์ เพื่อเฉลิมฉลองครบรอบ 40 ปี งานแสดงช้างจังหวัดสุรินทร์ เพื่อเป็นการส่งเสริมการท่องเที่ยวให้กับจังหวัดสุรินทร์ เพื่อเป็นการปลูกจิตสำนึกในการมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์ช้างไทย เพื่ออนุรักษ์ช้าง หาทางช่วยเหลือช้าง ช่วยเหลือคนเลี้ยงช้าง ให้ช้างมีอาหารกินที่เพียงพอ คนเลี้ยงช้างมีรายได้ที่พอเพียง เพื่อเป็นการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ ศิลปวัฒนธรรม ประเพณีท้องถิ่นอันดีงามของจังหวัดสุรินทร์ ให้เป็นที่รู้จักทั่วไป เพื่อเผยแพร่ข้อมูลที่ถูกต้องเกี่ยวกับช้าง และธรรมชาติความเป็นอยู่ของช้างให้ประชาชนทั่วไปได้รับทราบ เพื่อเป็นการเพิ่มรายได้ให้กับคนเลี้ยงช้าง และประชาชนทั่วไปในจังหวัดสุรินทร์
ลักษณะของช้างที่มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง ตาสะอาด และแจ่มใส มีน้ำตาหล่อเลี้ยงพอสมควร เพดาน ลิ้น และเยื่อ่อนในงวง มีสีชมพูอ่อน ๆ ขณะอยู่ท่ายืน มักไม่ยืนนิ่ง ๆ ชอบแกว่งงวง แกว่งขา กระพือใบหู และยกขาข้างหนึ่งถูกอีกข้างหนึ่งเสมอ ผิวหนังอ่อน ย่น และหนา เป็นมันเมื่อม คล้ายชุ่มชื้นอยู่เสมอ โคนเล็บมีเหงื่อซึมตลอดเวลาทั้ง 4 เท้า ลักษณะเล็บโค้งนูน ชอบกินหญ้าตลอดเวลา ปัสสาวะ มีปริมาณมาก สีเหลืองอ่อน กลิ่นไม่ฉุน อุจจาระสีน้ำตาลอ่อน เมื่อถูกอากาศจะกลายเป็นสี่ค่อนข้างดำ แต่อุจจาระอาจเปลี่ยนแปลงได้ตามประเภทของอาหารที่ช้างกิน ช้างที่แข็งแรงจะนอนหลับคืนละครั้งหรือสองครั้ง แต่จะไม่นอนกลางวันเลย ระหว่างเที่ยงคืนถึงตี 3 ของวันรุ่งขึ้น

ข้อมูลที่น่ารู้เกี่ยวกับช้างไทย

1. ช้างน้อยดรัมเมเยอร์ 1 เชือก
2. วงดุริยางค์ (ส.ว.ค. 50 คน)
3. ขบวนองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ (50 คน)
4. ขบวนแห่คำขวัญจังหวัดสุรินทร์
   - สุรินทร์ถิ่นช้างใหญ่ (พลายทองใบ, พลายบัว)
   - ผ้าไหมงาม ประคำสวย (วิทยาลัยอาชีวศึกษาสุรินทร์ 130 คน)
   - ร่ำรวยปราสาท (วิทยาลัยเทคนิคสุรินทร์ 100 คน)
   - ผักกาดหวาน (โรงเรียนสุรวิทยาคาร 100 คน)
   - ข้าวสารหอม (โรงเรียนสิรินธร 100 คน)
   - งามพร้อมวัฒนธรรม (สถาบันราชภัฏสุรินทร์ 120 คน)
5. ขบวนกลองยาวจากอำเภอท่าตูม
6. ขบวนทหารถือตุงนำหน้าช้าง (100 คน) 6. ขบวนช้าง 250 เชือก

Menu อาหารเลี้ยงช้าง โดยทั่วๆไป

ข้อมูลสถิติการจัดงาน

ผ้าไหมปูโต๊ะเลี้ยงอาหารช้างลายโปบราณ (ลายสไบเปราะ หรือโกนจะดอ)